Het was een zeer koude winternacht in Ohio in de Verenigde Staten. Het was in de tijd dat de huizen nog verwarmd werden met kolen.Een van de huizen had nog maar net genoeg kolen om de ochtend te halen. In dit huis woonde de jonge Marie, die dit verhaal heeft verteld. Zij beschreef hoe haar familie toen door een zware tijd ging omdat haar vader zijn baan had verloren. Terwijl ze aan de keukentafel zat met haar ouders ging het erover dat zij en haar acht broertjes en zusjes de volgende morgen misschien maar naar het weeshuis moesten. Ze konden enkel hopen dat de kolenwagen de volgende ochtend zou komen. Maar er was geen enkele garantie. Ze besloten de rozenkrans te gaan bidden.
Toen het gebed was geëindigd hoorde ze ineens het geluid van een draaiende motor in de straat. De kolenwagen! De vader van Marie rende naar buiten om te helpen uitladen. Terug in huis zei hij: ''Wat vreemd, ik heb deze man nog nooit eerder gezien, en hij gaf ook geen rekening of een papier om te ondertekenen of zoiets.''
Die nacht konden ze zonder zorgen in hun warme huis slapen. Maar de volgende ochtend was de kolenwagen er alweer. De moeder van Marie lichtte de bestuurder in dat ze de afgelopen nacht al een levering hadden ontvangen . De man sprak verbaast: ''Mijn wagen is de enige kolenwagen in omstreken... Als je een lading hebt gehad afgelopen nacht, moet Sint Jozef het hebben gebracht''.
De familie van Marie is er nooit achter gekomen wie de man was die 's nachts de kolen bij hun had gebracht... Maar het is zeker dat hij gekomen was dankzij hun vertrouwvolle gebed!
